"प्रशम" इत्यस्य संस्करणे भेदः

 

प्रशमः, पुं, (प्रशमनमिति । प्र + शम् + भावे घञ् ।) शमता । उपशमः । यथा, -- “एतानि दशपापानि प्रशमं यान्तु जाह्नवि ! ॥” इति तिथ्यादितत्त्वम् ॥ (यथा च हरिवंशे । ९८ । ८१ । “स तेन वारिणा वह्निस्तत्क्षणात्प्रशमं ययौ ॥”)

 

== वाचस्पत्यम् ==

 

'''प्रशम'''¦ पु॰ प्र + शम--घञ् न वृद्धिः। <br><br>१ शान्तौ <br><br>२ निवृत्तौ च। प्रशाम्यति प्र + शम--अच् गौरा॰ ङीष्। <br><br>३ अप्सरोभेदे स्त्रीमा॰ अनु॰ <br><br>१९ अ॰। <br><br>४ रन्तिदेबस्य पुत्रेपु॰ भान॰ <br><br>९ । <br><br>२४ । <br><br>२५

 

== शब्दसागरः ==

 

प्रशम¦ m. (-मः) <br>1. Calmness, tranquillity, composure. <br>2. Assuagement, appeasement. <br>3. Abatement, extinction. E. प्र, शम् to pacify, अच् or घञ् affix.

 

== Apte ==

 

Pacification, appeasement; प्रशमोपन्यसनं वृथा मम Śi.16.51.

 

== Monier-Williams ==

प्रशम/ प्र- m. N. of a son of आनक-दुन्दुभिand शान्ति-देवBhP.