स्मृतिमान्
पाटयन्तं नखैस्तीक्ष्णैर्लीलया यवनोदरम्। त्वां दृष्ट्वा स्मर्यतेऽस्माभि: नारसिंहवपु: प्रभु:॥
काव्यालङ्कारकोश:
यन्त्रोपारोपितकोशांशः
सम्पाद्यताम्कल्पद्रुमः
सम्पाद्यताम्
पृष्ठभागोऽयं यन्त्रेण केनचित् काले काले मार्जयित्वा यथास्रोतः परिवर्तयिष्यते। तेन मा भूदत्र शोधनसम्भ्रमः। सज्जनैः मूलमेव शोध्यताम्। |
स्मृतिमान्, [त्] त्रि, (स्मृतिर्व्विद्यतेऽस्येति । स्मृति + मतुप् ।) स्मृतिविशिष्टः । चिन्तावान् । (यथा, मनुः । ७ । ३४ । “अनुरक्तः शुचिर्दक्षः स्मृतिमान् देशकालवित् । वपुष्मान् वीतभीर्वाग्मी दूतो राज्ञः प्रशस्यते ॥”)